باسلام
سال 94 از دیدگاه بنده یکی از بدترین سال های تجارت الکترونیک است.سالی که به دلیل تحریم ها و شرایط بد اقتصادی کم تر کسی را می توان یافت که خرید اینترنتی کرده باشد.
با تحقیقی که از مجتمع های تجاری دیجیتال کردم،آنها نیز شرایط مساعدی نداشتند چه بسا مجتمع های تجاری محله ای را یافتم که همگی تصمیم بر تعطیلی مغازه ها به دلیل زیان آوری محصولات،گرفته بودند.
یکی از دوستان بنده که مغازه ای موبایل فروشی داشت در عرض سه ماه حدودا ده میلیون ضرر کرد چون که به فرض گوشی Galaxy s5 را پیش از عرضه s6 به مبلغ 1.500.000 تومان از شرکت خریداری کرد که بلافاصله پس از عرضه نسخه s6 قیمت فروش شرکت فورا به 1.250.000 رسید.
بسیار خنده دار و درد ناک است این موضوع
وقتی به عمق موضوع می روید متوجه سیاست آلوده تاجران می شوید.با این توصیفات می توان حدود قیمت s5را میتوان مثلا حدود 1 میلیون تومان در نظر داشت که پس از عرضه s6 تاجر برای اینکه s5 رو دستش نماند فورا سود خود را نصف می کند تا توازن فروش حفظ شود.
و اما در آخر امثال دوست بنده ضرر می کنند چون باید قیمت را کاهش دهند ولو به ضرر تا بتوانند به بخشی از اصل پول خود برسند.
فضای وب که اوضاعی نا مساعد تر را تجربه میکند.شما باید ریال زیادی را خرج سایت کنید تا بتوانید مشتری جذب کنید،اما چه تعداد مشتری؟
اگر سود زیاد باشد خواه نا خواه مبلغ کالا زیاد شده و مشتری با مقایسه با فروشگاه دیگر مسلما دیگری را انتخاب میکند هرچند سایتی بی کیفیت و یا بعضا وبلاگ باشد!
اگر سود کم باشد قطعا مشتری شمارا انتخاب میکند،اما چه تعداد مشتری باید از شما خرید کنند تا فقط هزینه های صرف شده اینترنتی شما برگردد؟!
به نظر بنده این عوامل رکود بازار هیچ ربطی به تحریم و حتی کمتر به شرایط اقتصادی مردم دارد و تنها به علت عدم وجود مدیریت تخصصی و قاطع و اسلامی می باشد.
حال و هوای کسب و کار ایران رو خصوصا در بخش اینترنتی که جمعیت زیادی را مشغول بکار و کسب درآمد کرده بیشتر داشته باشید!
